Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ...ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ ΕΡΓΟΥ.ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΕΝΑ ΣΤΙΛ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΙΩΘΩ ΣΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥΣ .ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑΙΝΙΑ, ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ...ΚΑΝΑΜΕ ΤΑΙΝΙΑ. ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΜΕΤΡΙΟΥ ΕΠΙΕΙΚΩΣ !!!
Άντζιο: Η Τελευταία Μάχη (1968)
Καλοί ηθοποιοί,σεβασμός στα ιστορικά γεγονότα,η μονομαχια του Ρόμπερτ μιτσαμ με το Γερμανό σκοπευτή στο τέλος είναι όλα τα λεφτά.οι800 περίπου αιχμάλωτοι Ρέιντζερς είναι ο μεγαλύτερος αριθμός κομάντος των συμμάχων που έπιασαν οι Γερμανοί.το αντίο ήταν μοιραιο για το ιταλικό μέτωπο γιατί οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να αφήσουν τη γραμμή Γκούσταβ και το οχυρό του καζίνο