Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Από τον Γιάννη Αγιάννη του Βίκτωρ Ουγκώ μέχρι αυτόν εδώ τον Τζίμι Κόνλον πέρασαν 27 χρόνια. Τόσα (και λιγότερα) χρειάστηκε ο Λίαμ Νίσον για να γίνει από κλασικός ηθοποιός σε fast food του Χόλιγουντ. Συγκεκριμένα από το Η Τιτανομαχία του 2010. Προσωπικά θεωρώ οτι το Νυχτερινή Καταδίωξη ήταν η αρχή της επιστροφής στη ποιότητα. Έτσι λοιπόν, αυτή εδώ η ταινία έχει μια σπίθα από τον...
Όλοι οι Δρόμοι Οδηγούν στη Ρώμη (2015)
Δεν χρειάζεται να αποκαλύψουμε τίποτα από τη πλοκή, αφού η όλη ιστορία είναι απολύτως προβλέψιμη από την αρχή μέχρι το τέλος. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο είναι γεμάτη απίθανες καταστάσεις, σχεδόν προσβλητικά στερεότυπα και κλισέ και μια εντελώς ανέμπνευστη σκηνοθεσία, κάνουν την ταινία ανυπόφορη να την παρακολουθήσετε, εκτός αν μπορείτε να απολαύσετε ανόητες στιγμές και σκηνές....