Πρώτα από όλα να πω πως ήταν μια καταπληκτική παραγωγή. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι βγαλμένη από μεγάλα studios του Χόλιγουντ. Πολύ καλή σκηνοθεσία, φωτογραφίες, κάμερες, σκηνικά κτλ Επίσης, η μουσική ήταν καλή, τουλάχιστον αυτό λένε οι περισσότεροι, το ίδιο νομίζω κι εγώ. Οι ηθοποιοί πολύ καλοί επίσης. Τι να πούμε για τον Μάινα... φοβερός όπως πάντα, πολύ καλοί και οι πρωταγωνιστές...
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Το Τραγούδι του Χιλμπίλη (2020)
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ,ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΗ,ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ,ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΚΟΛΑ,ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΙΣΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΠΑΕΙ Ο ΠΕΡΙΓΥΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ,ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΔΕΣΜΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ "ΠΕΤΑΞΕΙΣ" ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΣΠΗ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ...