Βγηκαμε απο την αιθουσα του κινηματογράφου ολοι με εναν κομπο στον λαιμο. Κατα την διαρκεια της ταινιας τα συναισθήματα ειχαν σκαμπανεβασματα. Στην μια φαση θα μας εβλεπες ολους να κλαίμε (σίγουρα και με υπολοιπα απο προσωπικες μας στιγμές) και στην αλλη φάση να πεθαίνουμε απο τα γελια. Απίστευτη ερμηνεία απο ολους τους ηθοποιούς!!! (Μας επαιζαν στο μικρο τους δαχτυλακι) Αλλα αξιέπαινη...
Μια καλή ρομαντική κομεντί από τις δεκάδες που κατακλύζουν κάθε χρόνο τον κινηματογράφο. Ένα πολύ δυνατό καστ κι ένα μάλλον συνηθισμένο αλλά καλά διασκευασμένο σενάριο συνθέτει μια αξιοπρεπέστατη αισθηματική κωμωδία που δεν ανταγωνίζεται για όσκαρ, αλλά βλέπεται το λιγότερο ευχάριστα. Κεντρικός ήρωας ο Στιβ Καρέλ στο ρόλο του απατημένου συζύγου που ζητά την εκδίκησή του αλλά αναπόφευκτα...
Η Μέρα της Βαστίλης (2016)
Πρώτον, αυτή η ταινία μοιάζει με μια παραγωγή του εργοστασίου σκουπιδιών της Europacorp. Θα σκεφτόμουν τον Pierre Morel ή τον Louis Leterrier ως σκηνοθέτες. Ναι, μοιάζει πολύ με ένα TAKEN ή άλλα σκουπίδια από το άλλο εργοστάσιο των σκουπιδιών του Besson, όλες αυτές οι ταινίες δράσης με Αμερικανούς ηθοποιούς και διαδραματίζονται στο Παρίσι. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, Η Μέρα της...