Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Καθηλωτικη ο πιο υπεροχος Ταρζάν ever..... Πραγματικά υπέροχη εκδοχή που σε γεμίζει συναισθήματα που θέλεις να τη δεις ξανά και ξανά.Εκτως από τα μοναδικά σκηνικά,δεν σε αφήνει ούτε στιγμή να βαρεθεις νιώθεις ότι είσαι εκεί .... Φυσικά τό πιο σημαντικό είναι ότι ο πρωταγωνιστής είναι απλά υπέροχος πανέμορφος και σαγηνευτικός...
Μια Ξεχωριστή Μέρα (1993)
Αν και ο Μάικλ Ντάγκλας ποτέ δεν με ενθουσίαζε στις ταινίες που πρωταγωνιστούσε, ομολογώ πως σε αυτή εδώ είναι εξαιρετικός και μάλιστα σε έναν ρόλο που δεν τον συνηθίζει, αυτόν του ψυχοπαθή που σταδιακά μεταμορφώνεται σε εγκληματία. Πολύ δυνατός και ο γίγαντας της ηθοποιίας Ρόμπερτ Ντιβάλ στον ρόλο του αστυνομικού. Πέρα από τις καλές αυτές ερμηνείες, η ταινία έχει σε όλη τη διάρκειά...