Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...
Να ξεκινήσουμε λέγοοντας ότι οι ηθοποιοί έδειξαν μερικές πολύ καλές ερμηνείες και μπορώ να καταλάβω πως προέκυψαν οι υποψηφιότητες αλλά και τελικά τα βραβεία (αν άξιζαν να κερδίσουν κάποιους από τους υποψήφιους άλλων ταινιών, αυτό είναι άλλο θέμα!) . Το πως κατάφερε να κερδίσει 7 Όσκαρς όμως, αυτό πραγματικά με ξεπερνά! Πρέπει να πω ότι βρήκα την ταινία κουραστική και καθόλου απολαυστική...
Ημερολόγια του Τσερνομπίλ (2012)
Οι Αμερικανοί κατάφεραν να γελοιποιήσουν ακόμα και το Τσέρνομπιλ. Χιλιοπαιγμένο σενάριο όπου μερικοί ατάλαντοι Αμερικανοί πιτσιρικάδες, ταξιδεύουν κάπου στην Ευρώπη και το ταξίδι τους καταλήγει εφιάλτης. Η σκηνοθεσία είναι χειρότερη και από αυτή του χειρότερου ντοκιμαντέρ και η κάμερα πιο ενοχλητική και από το the blair witch project. Ευτυχώς η παταγωδης αποτυχία όλων των συντελεστών...