Carlos Andrés Gómez - Ταινίες
Μια ταινία μπορεί να αφήσει αισθήματα με πολλούς τρόπους - χαρά, λύπη, έκπληξη ή οτιδήποτε άλλο - αλλά ο κοινός παρονομαστής των καλών είναι ότι όταν σβήνουν τα φώτα, νιώθεις ικανοποιημένος, οτι άξιζε το ταξίδι. Δεν ένιωσα όμως έτσι όταν τελείωσε η ταινία. Ναι, το νόημα το πιάσαμε: ένας ντετέκτιβ που ασχολείται με μια υπόθεση δολοφονίας μπορεί να αποκτήσει εμμονή. Είναι το βάρος...
Και να φανταστείτε οτι νόμιζα πως το remake του 2006 ήταν κακό... Αυτό εδώ το κάνει να μοιάζει με σούπερ ταινία! Σοβαρά παιδιά, αυτή η ταινία δεν είχε ποιοτική πλοκή, σενάριο ή σκηνοθεσία. Οι χαρακτήρες ήταν εξαιρετικά κακοί και αχώνευτοι και δεν είχαν βάθος. Οι σκηνές τρόμου ήταν κλισέ και καθόλου πρωτότυποι. Είναι εντελώς αντίθετο από το κλασικό που λατρέψαμε το 1974. Το πρωτότυπο...
Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι (1968)
Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...