Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...
Πρόκειται για μια ταινία δράσης του νου, της ψυχής. Βασισμένη στο διήγημα του Άλμπερτ Κάμους, ο Επισκέπτης, η ταινία στην ουσία συνοψίζει τη φιλοσοφία του συγγραφέα με σαφήνεια και διορατικότητα. Γυρίστηκε στην Αλγερία και παρουσιάζεται σε ένα τέλειο σκηνικό - τόσο επειδή ήταν το μέρος που μεγάλωσε ο Camus όσο και επειδή το έντονο αλλά όμορφο τοπίο ταιριάζει απόλυτα με την ιστορία....
Γκοτζίλα (1998)
Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...