Βρετανικό, αρχικά χαζό φαινομενικά, χιούμορ όσο δε παίρνει! Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της ταινίας, που θα κάνει τον θεατή ή να τη λατρέψει ή να τη κλείσει τα πρώτα τρία λεπτά! Εγώ ανήκω στη πρώτη κατηγορία καθώς λάτρεψα και το χιούμορ και τους απίστευτα έξυπνους διαλόγους του Τζόνι Ντεπ. Η ταινία είναι άριστα σκηνοθετημένη σε μαγευτικούς εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους της...
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...
Rampage: Το Απόλυτο Χάος (2018)
Όποιος περίμενε να δει κάτι καλύτερο από τον Ντουέιν Τζόνσον, καλά να πάθει. Λίγο φαντασίας, λίγο περιπέτεια, λίγο καταστροφής, λίγο Jumanji 2, λίγο San Andreas Επικίνδυνο Ρήγμα, λίγο ο Πλανήτης των Πιθήκων και πολυυυυυυ Godzilla, η ταινία απογοητεύει πολύ νωρίς, καθώς η συνέχεια γίνεται αντιληπτή από νωρίς - ακόμα και οι σκηνές μάχης των ζώων - και ακόμα περισσότερο αν έχεις δει...