Πρώτα απ' όλα είμαι οπαδός του πρώτου "Στη Πρώτη Γραμμή", μιας κι εδώ έχουμε προφανώς κάτι αντίστοιχο και μεταγενέστερο. Αναρωτιέμαι πως το The Pacific έχει πάει τόσο λάθος. Πρώτον, ανάπτυξη χαρακτήρων, δεν υπάρχει. Δεν γνωρίζουμε τους χαρακτήρες και έτσι δεν μας ενδιαφέρει όταν αρχίζουν να πεθαίνουν. Δεύτερον, αρκεί ένα πολυβόλο και οι Ιάπωνες κάνουν τα υπόλοιπα (σκοτώνονται δηλαδή)...
Ταινία βάλσαμο για τις ταλαίπωρες ψυχες μας! Ταύτιση και αγωνία γι αυτα που δε φαίνεται να μας απασχολούν και στο τέλος ελπιδοφόρος ο Αρχάγγελος Μιχαήλ μας ανταμείβει με το φως και την υπεροχή του πανω στον υλικό μάταιο κόσμο. Πρωτοτυπες ερμηνείες και ρυθμός που ενώνει τους χαρακτήρες μέχρι το υπερβατικό σημείο του θανάτου! Συγχαρητήρια! ❤️
Μία Υπόσχεση (2013)
Υπόσχεται πάθος αλλά αποτραβιέται σαν συνεσταλμενη κοπελίτσα. Υπόσχεται μυστήριο και μετά ξεδιπλώνεται με χασμουρητό. Η φαση της παρατημένης φτωχουλας ...υποτονική και αβέβαιη και η ίδια αν τον ήθελε πραγματικά. Γενικά οι ηθοποιοί θυμιζουν δημοσίους υπαλλήλους που κάνουν το ωράριο τους. Δε μού άρεσε.