Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
"Ξέρεις, μερικές φορές το μόνο που χρειάζεσαι είναι είκοσι δευτερόλεπτα τρελού θάρρους. Κυριολεκτικά είκοσι δευτερόλεπτα απλά ντροπιαστικής γενναιότητας. Και σου υπόσχομαι οτι κάτι υπέροχο θα προέλθει από αυτό" Η ζωή του Benjamin Mee (Damon) αρχίζει να καταρρέει. Η γυναίκα του πέθανε, ο γιος του αποβλήθηκε από το σχολείο και εκείνος εγκατέλειψε τη δουλειά του. Με την ελπίδα να ξεκινήσουν...
Sleepers (1996)
Δυνατό θέμα, πολλαπλά ζητήματα, χλωμή κινηματογραφική απόδοση που δεν πείθει.. Δεν με συγκίνησε αναλογικά με τα θέματα που διαπραγματευετσι.. Οι πολλοί και "πολύς" αστέρες με μη πειστικές ερμηνείες.. Και μια χτυπητή σεναριακή αδυναμία που τινάζει στον αέρα όλο το σκηνικό που έστησε ο Μπρ. Πητ ως εισαγγελεας: το "άλλοθι" για το οποίο ψευδομαρτηρησε ο παπα- Νίρο, δεν το είχαν επικαλεστει...