Πρέπει να ομολογήσω ότι μου αρέσουν οι ταινίες χορού. Με τόσα προβλήματα που συμβαίνουν στον κόσμο, είναι τόσο ευχάριστο να βλέπεις ανθρώπους τόσο ερωτευμένους με αυτό που κάνουν. Η σκηνή στο γαλλικό κλαμπ με το ρινγκ του μποξ ήταν το αποκορύφωμα της ταινίας για μένα. Ο συνδυασμός χιπ-χοπ, λάτιν χορού και κινήσεων MMA κόβει την ανάσα. Η Sofia B ανεβάζει πραγματικά τους καρδιακούς...
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Η Σιωπηλή Επανάσταση (2018)
Ταινία με ουσιαστικά μηνύματα ,που αγγίζουν την ψυχη του ανθρώπου διαχρονικά επίκαιρα , με έντονη συναισθηματική εναλλαγή της αλήθειας του φόβου της αδικίας της επιβίωσης κλπ.και των ανθρωπινών σχέσεων . Καταπληκτική η σκηνοθεσία γρήγορη εξέλιξη και πλοκή, κουστουμιά της εποχής τέλεια και φυσικά φανταστική οι ηθοποιοί που ενσάρκωναν τους ρόλους