Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Αν και η ιστορία μοιάζει με αυτή του Δια Πυρός και Σιδήρου, το αποτέλεσμα ούτε καν τη πλησιάζει καθώς βλέπουμε μια ακόμα ταινία που ο πρωταγωνιστής - πρώην στρατιωτικός που έχει αποσυρθεί και τα κάνει όλα με μια τρομερή άνεση - επιστρέφει για να αποδώσει δικαιοσύνη. Αλήθεια, πόσες φορές έχουμε δει αυτό το σενάριο; Είναι πολύ ενοχλητικό σε μια ταινία δράσης να βλέπουμε εξωπραγματικές...
Η Συμμορία του Τυφώνα (2018)
Νομίζω πως το 5 αδικεί την ταινία. Όχι ότι είναι κάτι ιδιαίτερο, ούτε κανένα γνωστό όνομα συμμετέχει, ούτε το σενάριο είναι ξεχωριστό. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε πως είναι μια τυπικότατη αμερικάνικη ληστεία με φόντο πολλά λεφτά κι έναν τυφώνα, πρωταγωνιστές πιτσιρίκια και ένα προβλέψιμο happy ending. Παράλληλα, κάτι που ξεχωρίζει αρνητικά είναι οι χαρακτήρες (αλλά και...