Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ,ΚΑΤΑΡΧΗΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ,ΝΑΙ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΡΙΜΜΈΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ,ΟΜΩΣ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΜΟΥΣΙΚΗ(ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ) ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΤΑΙΝΙΕΣ, Η ΕΙΚΟΝΑ!ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ...
Μη μου Χαλάς τη Μέρα (2013)
Schwarzenegger is back! Επιτέλους μια ταινία του με τις ριζές της στη δεκαετία του '90, όταν ο Σβαρτσενέγκερ έσπαγε τα ταμεία με τις πρώτες του κωμικές ταινίες δράσεις. Η τελευταία πολύ καλή του εμφάνιση, συνοδεία ευχάριστων και ευφάνταστων χαρακτήρων, σε ένα πολύ καλό σενάριο μιας ομάδας επαρχιωτών που καλούνται να τα βάλουν με έναν βαρώνο ναρκωτικών. Έξυπνο χιούμορ, πολύ δράση...