Η Ηλέκτρα δεν είναι τέλεια, ο διάλογος είναι χαζός, η πλοκή είναι μάλλον ελαφριά και προσπαθεί λίγο να ανακάμψει με παιδικές αναδρομές και εσωτερική ψυχική αναζήτηση, με μια μάλλον άσκοπη υποπλοκή και ενώ ήταν εντυπωσιακά χορογραφημένη η τελική αναμέτρηση. Ωστόσο, είναι μια οπτικά κομψή ταινία με εξαιρετική κινηματογράφηση, φανταστικές τοποθεσίες, κοστούμια με έμπνευση και διασκεδαστικά...
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...
Ο Κύριος Μόρντεκαι (2015)
Βρετανικό, αρχικά χαζό φαινομενικά, χιούμορ όσο δε παίρνει! Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της ταινίας, που θα κάνει τον θεατή ή να τη λατρέψει ή να τη κλείσει τα πρώτα τρία λεπτά! Εγώ ανήκω στη πρώτη κατηγορία καθώς λάτρεψα και το χιούμορ και τους απίστευτα έξυπνους διαλόγους του Τζόνι Ντεπ. Η ταινία είναι άριστα σκηνοθετημένη σε μαγευτικούς εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους της...