Η αλήθεια είναι πως ήμουν σκεπτικός για το αν θα δω την ταινία ή όχι, γιατί αν έχει δει κάποιος την πρωτότυπη του 1933 δύσκολα συμβιβάζεται με οποιοδήποτε remake. Η αρχή της ταινίας που διαδραματιζόταν μέσα στο καράβι δε με βοήθησε να αλλάξω γνώμη. Μέχρι το σημείο που οι ιθαγενείς προσφέρουν τη Ναόμι Γουοτς ως θυσία στον Κινγκ Κονγκ. Από αυτό το σημείο και μετά άλλαξαν τα πάντα...
Μια πραγματικά εξαιρετική συνέχεια που βασίζεται σε αυτό που δημιούργησε η πρώτη ταινία και εξακολουθεί να διαθέτει φανταστικά εφέ, ερμηνείες και δράση, ακόμα κι αν δεν έχουν βελτιωθεί ακόμη μερικά από τα προβλήματα σε σχέση με την αρχική. Το μεγάλο ζήτημα σε αυτές τις δύο ταινίες είναι ότι οι ανθρώπινοι χαρακτήρες είναι πολύ μονοσήμαντοι και ήπιοι. Ο Gary Oldman είναι ο μόνος πολύπλοκος...
Τσέρνομπιλ (2019)
Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...