Μια τυπική ιστορία ρομαντισμού και κωμωδίας, χωρίς τίποτα καινούριο αλλά οι ερμηνείες είναι αξιοπρεπείς και ακόμα κι αν δεν συμπεριλαμβάνεται στον αγαπημένο μου τύπος ταινιών, βρήκα τον εαυτό μου να τη βρίσκει ικανή να κρατήσει το ενδιαφέρον μου καθώς τη παρακολουθούσα. Η Άννα Φάρις και η Εύα Λονγκόρια είναι πολύ καλές εδώ, αλλά ο Eugenio Derbez είναι ακόμα καλύτερος, αρκετά αστείος...
Φυσικά και πήρε το Όσκαρ καλύτερου μακιγιάζ γιατί ακόμα και τα πρόσωπα των πρωταγωνιστριών έπρεπε να δείχνουν τόσο ψεύτικα λαμπερά, όσο ψεύτικα λαμπερή είναι η πραγματική εικόνα των media και συγκεκριμένα του fox news στο οποίο η ταινία αναφέρεται. Η ταινία είναι μία μπούρδα, δεν θα την έλεγα καν ταινία, είναι περισσότερο ένα κακό ντοκιμαντέρ με ακριβούς πρωταγωνιστές, καλογυαλισμένα...
Η Ιστορία της Ναχίντ (2015)
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...