Δυστυχώς η ταινία αυτή δε σώζεται με τίποτα! Δε λέω, έχει μεγάλα ονόματα. Από την άλλη, τα "μεγάλα" ονόματα που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι τόσο πολλά... Η ιστορία; Πιο καθημερινή κι από τη δική σας! Οι χαρακτήρες; Αν εξαιρέσουμε τους δύο πρωταγωνιστές, κανείς από τους υπόλοιπους δεν βοηθάει λόγω υπερβολής. Το χιούμορ; Αφήστε καλύτερα... Με λίγα λόγια, αδιάφορη προς κακή. Την ίδια...
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Οι Επόμενες Τρεις Μέρες (2010)
Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία και ένα πολύ καλό σενάριο. Ο ρόλος ταιριάζει στον Ράσελ Κρόου, που υποδύεται έναν φιλήσυχο καθηγητή που προσπαθεί (και καταφέρνει τελικά) να γίνει επιτυχημένος κακοποιός, από τη πρώτη του κιόλας απόπειρα! Κάτω από αυτή την οπτική, μπορούμε να πούμε οτι η ταινία δεν είναι ρεαλιστική - ή μάλλον είναι τόσο ρεαλιστική, όσο...