Αν σας άρεσε το πρώτο Ψηλό Κορίτσι, θα απολαύσετε μάλλον και τη συνέχεια. Έχει σχεδόν τον ίδιο καστ και τον ίδιο διασκεδαστικό τόνο που είχε η πρώτη ταινία. Αλλά κατά τη γνώμη μου, αυτή εδώ κόβει μερικές από τις πιο έντονες άκρες της πρώτης ταινίας και κάνει τους χαρακτήρες πιο ήπιους και χαλαρούς. Οι ηθοποιοί πολύ μέτριοι, αλλά ας πούμε οτι κάνουν τη δουλειά τους. Αλλά το σενάριο...
Η αλήθεια είναι ότι μία πολεμική ταινία έχει το κατάλληλο φόντο για να δείξει έντονα συναισθήματα και στιγμές. Πόνος, οργή, δυστυχία, γενναιότητα, ηθική, επιβίωση, όλα αυτά παλεύουν και στην πραγματικότητα αλλά και σε μία ταινία για να αποδοθεί το κλίμα του πολέμου. Η διαφορά είναι ότι στις περισσότερες σύγχρονες ταινίες, όπως και σε αυτή εδώ, όλα αυτά είναι καλογυαλισμένα, δηλαδή...
The Pacific (2010)
Πρώτα απ' όλα είμαι οπαδός του πρώτου "Στη Πρώτη Γραμμή", μιας κι εδώ έχουμε προφανώς κάτι αντίστοιχο και μεταγενέστερο. Αναρωτιέμαι πως το The Pacific έχει πάει τόσο λάθος. Πρώτον, ανάπτυξη χαρακτήρων, δεν υπάρχει. Δεν γνωρίζουμε τους χαρακτήρες και έτσι δεν μας ενδιαφέρει όταν αρχίζουν να πεθαίνουν. Δεύτερον, αρκεί ένα πολυβόλο και οι Ιάπωνες κάνουν τα υπόλοιπα (σκοτώνονται δηλαδή)...