Είδα τα τρέιλερ για τη ταινία και σκέφτηκα ότι φαινόταν αστεία. Μου ο αρέσει και ο Stiller, οπότε είπα να δώσω μια ευκαιρία. Τι λάθος! Δεν είναι η κωμωδία που έδειχναν τα τρέιλερ, δείχνουν τα καλύτερα κομμάτια και όταν ήρθε η ώρα ολόκληρης της ταινίας, φάνηκε τόσο επίπεδη. Προσπάθησε να είναι μια έξυπνη μαύρη κωμωδία, ίσως στα χνάρια του Γούντι Άλεν, αλλά δεν είχε το ύφος, την πολυπλοκότητα...
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Υπόθεση 39 (2009)
Αρχικά μου έδωσε την εντύπωση μια κοινωνικής ταινίας, αλλά στη συνέχεια άρχισαν να μπαίνουν στοιχεία μυστηρίου, μέχρι που κατάλαβα ότι πρόκειται για θρίλερ! Ήταν καθηλωτικη! Νομίζω ότι είχε στοιχεία, ίσως σε υπερβολικό βαθμό, που ομως μπορεί να τα συναντήσουμε σε συνανθρώπους μας... Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν ικανοποίηση όταν εξοντωνουν με πανουργία αυτόν που τους βοηθάει..