Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Justice League (2017)
Πήγα στην ταινία με πολύ χαμηλές προσδοκίες και με εξέπληξε ευχάριστα. Η ταινία ήταν στην πραγματικότητα καλή, όχι πολύ καλή αλλά καλή. Η ιστορία ήταν επίσης εντάξει. Σε κάποια σημεία μάλιστα ξεπέρασε ακόμη και τους Avengers. Δυστυχώς, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν πολύ σκληρά αυτήν την ταινία. Είδα το Spiderman: Homecoming και δεν κατάλαβα γιατί το έβλεπα. Το Justice League...