Ναι, πρόκειται για μία μοναδική ταινία βασισμένη σε ένα πολύ έξυπνο σενάριο, κλειδί του οποίου είναι οι 7δυμες αδερφές που ενσαρκώνει η Νούμι Ραπάς. Συμφωνώ ότι το δυστοπικό φόντο της ταινίας έχει επαναληφθεί εκατοντάδες φορές στο παρελθόν όπως επίσης και η αγωνία της εξουσίας για τον έλεγχο της μάζας. Και μιλάμε για ταινίες όπως το 1984 ή το Metropolis που γυρίστηκαν πάρα πολλές...
Το πρώτο μισάωρο ξέρεις ήδη τι θα γίνει και πως θα τελειώσει η ταινία. Το κλασικό σενάριο ενός ψυχοπαθή που εισβάλει σε μια οικογένεια και προσπαθεί να τη καταστρέψει, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνει και η οικογένεια σώζεται. Το έχουμε δει τόσες πολλές φορές... Πέρα απ αυτό, η ταινία φαντάζει υπερβολική με όλα αυτά τα τεχνολογικά μαγικά που γίνονται, όχι οτι δεν θα μπορούσαν να γίνονται,...
Δεν Έχω Ξεχάσει το Περσινό Καλοκαίρι (1998)
Γιατί κάθε φορά που υπάρχει μια νέα επιτυχημένη ταινία, θα πρέπει μετά από λίγο να κάνουν μια συνέχεια της; Το "Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι" επαναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα από το πρωτότυπο, συν/πληνκάποια μέλη του καστ. Ελπίζω απλώς να μην κάνουν άλλη μια ταινία του στυλ "Ξέρω τι έκανες". Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να προσθέσουν στην ιδέα, αλλά και ο τίτλος...