Γιατί κάθε φορά που υπάρχει μια νέα επιτυχημένη ταινία, θα πρέπει μετά από λίγο να κάνουν μια συνέχεια της; Το "Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι" επαναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα από το πρωτότυπο, συν/πληνκάποια μέλη του καστ. Ελπίζω απλώς να μην κάνουν άλλη μια ταινία του στυλ "Ξέρω τι έκανες". Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να προσθέσουν στην ιδέα, αλλά και ο τίτλος...
Επτά χρόνια μετά την επιτυχία της ταινίας Μικρά Αθώα Ψέμματα (Les Petits Mouchoirs) έρχεται η πολυαναμενόμενη συνέχεια και φαίνεται οτι άξιζε τον κόπο να περιμένουμε. Η επιτυχία της δεν είναι στην μάλλον προβλέψιμη πλοκή της, αλλά στη χημεία στην οθόνη, στους χαρακτήρες στους οποίους αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας και τους φίλους μας και την εκπληκτική ζεστή ατμόσφαιρα που κάνει κάποιον...
Στα Ίχνη του Φυγά (1998)
Το Στα Ίχνη του Φυγά είναι πράγματι μια ταινία που ακολουθεί τα ίχνη μιας άλλης παλιότερης ταινίας, του Ο Φυγάς με τον Χάρισον Φόρντ. Το σενάριο πάνω κάτω είναι το ίδιο, ο Τόμι Λι Τζόουνς ακριβώς στον ίδιο ρόλο, όπως και μερικοί άλλοι ηθοποιοί. Τη πρωταγωνιστική θέση του Χάρισον Φορντ έχει πάρει ο Γουέσλει Σνάιπς και αντί για μεγαλο-γιατρός είναι πρώην πράκτορας. ΚΑΙ αυτή τη φορά...