Μου άρεσε πολύ όταν βγήκε πριν σχεδόν 40 χρόνια, νομίζω ότι πλέον πρόκειται για ένα αριστούργημα. Δεν υπάρχουν κενά σε αυτήν την ταινία. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βλέπουν την αυθεντικότητα και την ανθρωπιά μέσα στις ατέλειες των χαρακτήρων. Αυτό που έκανε ο Badham ήταν να δημιουργήσει μια ομαλή ενσωμάτωση πολλών σύγχρονων θεμάτων που εξακολουθούν...
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Το Κάλεσμα (2013)
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου