Λίγο αφότου ο Τσάκι Τσαν αποφάσισε να γίνει εμπορικός. Εκτός από πολύ καλό ξύλο, κάνει και τα υπόλοιπα πολύ καλά. Δε θα το παρεξηγήσουμε όμως πολύ, ήταν η εποχή της άνθισης αυτών των ταινιών δράσης με ήρωες χαρακτήρες που βαράνε χωρίς να παθαίνουν το παραμικρό. Γουίλις, Σβανζενέγκερ, Σταλόνε, Βαν Νταμ, Σιγκάλ, Λούγκρν, Νόρις κτλ κτλ
Δυνατό σενάριο. Έξυπνη ιστορία. Τολμηροί και σκληροί χαρακτήρες. Γνήσια υποκριτική. 96 λεπτά συνολικής ψυχαγωγίας. Αυτό είναι το είδος της ταινίας που ανεβάζει τη διάθεση και μας κάνει να αναρωτιόμαστε "τι θα ακολουθήσει;". Αυτό είναι το είδος της ταινίας που ο Mel Gibson είναι ο καλύτερος και θα έπρεπε να έκανε πάντα τέτοιου είδους ταινίες. Αυτή η ταινία θα του δημιουργήσει σίγουρα...
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...