Μία άλλη εκδοχή του P.S. I Love You, 10 σχεδόν χρόνια μετά. Αν και υποτίθεται οτι είναι πιο σκοτεινό και πιο εκλεπτυσμένο, ξεφεύγοντας από τη ρομαντική κομεντί που είναι το P.S. I Love You, δεν καταφέρνει να γίνει καλύτερο, ούτε καν ισάξιο, καθώς μόλις καταλάβεις τι γίνεται, ξέρεις και την υπόλοιπη ταινία. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο. Η ταινία γρήγορα γίνεται βαρετή...
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...
Ξαφνικά 30 (2004)
Μια πολυπαιγμένη συνταγή του Χόλιγουντ όπου κάποιος από μικρός γίνεται μεγάλος (στη περίπτωσή μας εδώ η Τζένιφερ Γκάρνερ) με κάποιο μαγικό τρόπο. Αν και το έχουμε δει τόσες πολλές φορές, αυτή εδώ η εκδοχή ομολογώ πως είναι πετυχημένη κι αυτό φάνηκε από το νεανικό κοινό που την παρακολούθησε. Ο πρώτος λόγος είναι το πετυχημένο δίδυμο Γκάρντερ-Ράφαλο, το ενήλικο ζευγάρι με δύο τελείως...