Η ιστορία εξιστορείται κυρίως μέσα από τα μάτια της νεαρής γυναίκας, της Chris, καθώς μεγαλώνει και βιώνει δυσκολίες καθώς και ευδαιμονία. Είναι εκπληκτικό να βλέπεις τους μετασχηματισμούς της μέσω των ανθρώπων με τους οποίους έρχεται σε επαφή, της γης και των συναισθημάτων που νιώθει. Ο σκηνοθέτης είναι προφανώς εξαιρετικά έμπειρος και ικανός σε τέτοιες ιστορικές περιόδους του...
Έλεος πια με αυτές τις κακογραμμένες ταινίες δράσης του Γουέσλει Σνάιπς, ο οποίος έχει γίνει πάμπλουτος με τα χαμηλά στάνταρτνς του μέσου αμερικανού θεατή. Και πόσες φορές πια πρέπει να μας απασχολήσει η ζωή ενός αμερικανού προέδρου κάτω από τη σκέπη του Λευκού Οίκου; Προτιμήστε κάτι άλλο by far
Το Δείπνο του Βοσκού (2020)
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ...ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ ΕΡΓΟΥ.ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΕΝΑ ΣΤΙΛ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΙΩΘΩ ΣΑΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥΣ .ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑΙΝΙΑ, ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ...ΚΑΝΑΜΕ ΤΑΙΝΙΑ. ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΜΕΤΡΙΟΥ ΕΠΙΕΙΚΩΣ !!!