Από τις ταινίες που δε χρειάστηκε κανείς να σκεφτεί το σενάριο. Διασκευή της πραγματικής τραγωδίας μιας ομάδας ορειβατών που επιχείρησαν - και μερικοί από αυτούς - κατάφεραν να ανεβούν στο Έβερεστ το 1996. Δεδομένου του γεγονότος οτι οκτώ από αυτούς δεν επέζησαν και οτι οι ορειβατικές ομάδες ήταν διασκορπισμένες, δεν υπάρχουν αξιόπιστες μαρτυρίες για τη τύχη όλων, οπότε υποθέτουμε...
Sex και ίντριγκες παντού κάνουν το σενάριο ανύπαρκτο και τη θέαση εύκολη για τους εύκολους και αβάσταχτη για τους δύσκολους. Στο συνηθισμένο μοτίβο των ελληνικών ταινιών αυτού του τύπου, η ταινία δεν έχει τίποτα να προσφέρει πέρα από την αναγνωρισιμότητα (πλέον) των πρωταγωνιστών και ελάχιστες παροδικές στιγμές χιούμορ. Είναι δύσκολο να το δεις, ακόμα και τη πρώτη φορά
Blade Runner 2049 (2017)
Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...