Από τις χειρότερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας που έχω δει. Η επιστημονική φαντασία περιορίζεται μόνο ως θεωρία καθώς οι σκηνές που την αφορούν είναι ελάχιστες. Το ίδιο και τα οπτικά εφέ. Το σενάριο από τη μία είναι μπερδεμένο από την άλλη πολυπαιγμένο και δε λέει και τίποτα. Τα δύο μεγάλα ονόματα της ταινίας Τζον Γκούντμαν και Βέρα Φαρμίγκα εμφανίζονται ελάχιστα. Οπωσδήποτε...
Μια ταινία μπορεί να αφήσει αισθήματα με πολλούς τρόπους - χαρά, λύπη, έκπληξη ή οτιδήποτε άλλο - αλλά ο κοινός παρονομαστής των καλών είναι ότι όταν σβήνουν τα φώτα, νιώθεις ικανοποιημένος, οτι άξιζε το ταξίδι. Δεν ένιωσα όμως έτσι όταν τελείωσε η ταινία. Ναι, το νόημα το πιάσαμε: ένας ντετέκτιβ που ασχολείται με μια υπόθεση δολοφονίας μπορεί να αποκτήσει εμμονή. Είναι το βάρος...
Ο Δικαστής (2014)
Να πω κι εγώ με τη σειρά μου οτι δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τον Ντάουνι Τζούνιορ ως ηθοποιό, ωστόσο εδώ έχει έναν αξιοπρεπή ρόλο, σε σχέση με το Avengers και το Iron Man, όπου και σαν χαρακτήρας και σαν ηθοποιός είναι για τα πανηγύρια. Φυσικά ο Ρόμπερτ Ντιβάλ ως ο δικαστής δικαίως κλέβει τη παράσταση και σίγουρα πρόκειται για μια δυνατή δραματική ταινία με ένα μη συνηθισμένο και έξυπνο...