Από τις ταινίες που δε χρειάστηκε κανείς να σκεφτεί το σενάριο. Διασκευή της πραγματικής τραγωδίας μιας ομάδας ορειβατών που επιχείρησαν - και μερικοί από αυτούς - κατάφεραν να ανεβούν στο Έβερεστ το 1996. Δεδομένου του γεγονότος οτι οκτώ από αυτούς δεν επέζησαν και οτι οι ορειβατικές ομάδες ήταν διασκορπισμένες, δεν υπάρχουν αξιόπιστες μαρτυρίες για τη τύχη όλων, οπότε υποθέτουμε...
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Στενά Περιθώρια (2012)
Διεφθαρμένοι αστυνομικοί παγιδεύουν έναν συνεργάτη τους ο οποίος αδίκως φυλακίζεται. Εκείνος δραπετεύει και προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του. Κλασικό χολιγουντιανό σενάριο με τη πρωτοτυπία οτι η μισή ταινία είναι γυρισμένη στον 20ο όροφο ενός ξενοδοχείου, όπου ο ήρωας διαπραγματεύεται το μέλλον του. Έχει δράση, έχει αγωνία, αλλά δε ξεφεύγει πολύ από τον μέσο όρο των σύγχρονων...