Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...
Μου άρεσαν πολύ οι προηγούμενες δουλειές του Wes Anderson όπως το Grand Budapest, το Υδάτινες Ιστορίες, Ο Έρωτας του Φεγγαριού κτλ. Το Darjeeling Lmtd φέρνει μερικά από τα ίδια, δυνατά χαρακτηριστικά των προηγούμενων ταινιών του... καλή μουσική... υπέροχο χρώμα... ενδιαφέροντες χαρακτήρες... εξαιρετικό μοντάζ και σκηνοθεσία... εκεί που υστερεί είναι στο κωμικό μέτρο. Απλώς δεν...
Μπλε Ουρανός (1994)
Το μόνο ενδιαφέρον της ταινίας τελικά είναι ο tommy lee jones 30 χρόνια πριν. Η ταινία ξεκίνησε καλά, έχοντας ταυτόχρονα και κωμωδία και δράμα, μετά άρχισε να μπερδεύει πολλά θέματα στην υπόθεση, μετά έγινε φαντασίας με καταστάσεις σε καμία περίπτωση δεν θα συνέβαιναν στην κανονική ζωή και στο τέλος μας έδωσε ένα απότομο happy ending τραβηγμένο από τα μαλλιά. Ούτε η Τζέσικα λανγκ...