I love 80's... Ταινία που άφησε ιστορία, για τόσους πολλούς λόγους. Μετά το Κόναν ο Εξολοθρευτής και το Κόναν ο Βάρβαρος, ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ πρωταγωνιστεί στη πρώτη του πραγματικά διάσημη ταινία σε σκηνοθεσία του μετρ του είδους, του Τζέιμς Κάμερον. Η ταινία πρωτοπορεί για την εποχή. Ακόμα και στα οπτικά εφέ, αν εξαιρέσουμε τη σκηνή που βγάζει το μάτι του μπροστά στον καθρέφτη...
Το μόνο ενδιαφέρον που μπορείτε να βρείτε σε αυτή τη ταινία είναι οι πέντε καλλίγραμμες νεαρές cheerleaders - κι αυτό αν είστε έφηβος. Αποτυχημένη κάθε προσπάθεια αστυνομικής προσέγγισης και αδιανόητο πως ένας μεγάλος ηθοποιός όπως ο Τόμι Λι Τζόουνς πρωταγωνιστεί σε ένα τέτοιου είδους σενάριο. Γνωστή αμερικάνικη - πετυχημένη προφανώς στην Αμερική - συνταγή του Χόλιγουντ προορισμένοι...
Το Παιχνίδι Του Δολοφόνου (2017)
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...