Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Ήταν μια υπέροχη ταινία, με τέλεια κουστούμια και μουσική! Ο Jim Carrey θεός, όπως και όλοι οι άλλοι ηθοποιοί! Δεν μπορώ να πιστέψω πως βγήκε μια ταινία κωμωδίας και θλίψης ταυτόχρονα, συνδυασμένη απίστευτα!!! Με έκανε να γελάσω, να κλάψω και να καταλάβω πως έχω τα πάντα (στέγη, φαγητό, άνθρωπους δίπλα μου, που να με καταλαβαίνουν και να με αγαπάνε) !!! Μια φανταστική ταινία μπράβο!!!...
Η Μελωδία της Ευτυχίας (1965)
Φανταστική.Απο τις ωραιότερες ταινίες που έχω δει.Χωρις υπερβολή,την έχω δει πάνω από 50 φορές.....και θα την ξαναδώ τουλάχιστον άλλες τόσες....Φανταστικοί ηθοποιοί,υπέροχα τοπία,πανέμορφη μουσική,συγκλονιστικό σενάριο. Λίγα τα 6 ΟSCARS για αυτό το αριστούργημα.Συγχαρητηρια σε όλους τους δημιουργούς αυτού του μοναδικού έργου.Δυστυχως σήμερα έμαθα για το θάνατο του συγκλονιστικο...