Βρετανικό, αρχικά χαζό φαινομενικά, χιούμορ όσο δε παίρνει! Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της ταινίας, που θα κάνει τον θεατή ή να τη λατρέψει ή να τη κλείσει τα πρώτα τρία λεπτά! Εγώ ανήκω στη πρώτη κατηγορία καθώς λάτρεψα και το χιούμορ και τους απίστευτα έξυπνους διαλόγους του Τζόνι Ντεπ. Η ταινία είναι άριστα σκηνοθετημένη σε μαγευτικούς εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους της...
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...
Ομάδα Αυτοκτονίας (2016)
Θα περίμενε κανείς οτι η DC προσπαθεί να τοποθετηθεί ως άξιος αντίπαλος της Marvel. Και ενώ στον κόσμο των κόμικς είναι πράγματι ανταγωνιστική, είναι δύσκολο να δούμε κάτι τέτοιο να συμβαίνει σύντομα στο κινηματογραφικό σύμπαν. Είναι κρίμα όταν σκέφτεσαι ότι και σε αυτό θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη. Αν και έχω δει μόνο την κινηματογραφική έκδοση, δυστυχώς δεν ήταν τόσο διασκεδαστική...