Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Πρόκειται για μια λεπτομερής και ρεαλιστική απεικόνιση των ορειβατών - όλων των επιπέδων - που αντιμετωπίζουν τις χειρότερες πιθανές συνθήκες, σε ύψη και κλίματα που φαίνονται σχεδιασμένα για να εξολοθρεύσουν το ανθρώπινο σώμα. Θα μείνω σ αυτό ως ιδέα και στα πολύ εντυπωσιακά εφέ της ταινίας, αλλιώς το σενάριο είναι "μαγειρεμένο" σε κλασικές συνταγές
Στα Ίχνη του Φυγά (1998)
Το Στα Ίχνη του Φυγά είναι πράγματι μια ταινία που ακολουθεί τα ίχνη μιας άλλης παλιότερης ταινίας, του Ο Φυγάς με τον Χάρισον Φόρντ. Το σενάριο πάνω κάτω είναι το ίδιο, ο Τόμι Λι Τζόουνς ακριβώς στον ίδιο ρόλο, όπως και μερικοί άλλοι ηθοποιοί. Τη πρωταγωνιστική θέση του Χάρισον Φορντ έχει πάρει ο Γουέσλει Σνάιπς και αντί για μεγαλο-γιατρός είναι πρώην πράκτορας. ΚΑΙ αυτή τη φορά...