Δύσκολο να έπαιρνε το όσκαρ τελικά ο Τομ Χανκς. Όχι γιατί ο ρόλος ενός καθημερινού ανθρώπου που γίνεται ναυαγός δε του ταίριάζε, αλλά γιατί η ερμηνεία του δεν είναι ιδιαίτερη. Προσωπικά μου άρεσε το κλίμα της ταινίας και ειδικά τα πρώτα 30' που έχουν περισσότερη δράση και αγωνία. Δύσκολο επίσης να μην έχει δει κάποιος τη ταινία, καθώς είναι πολυπαιγμένη σ αυτά τα 18 χρόνια που έχει...
Απλά αξιολύπητη. 35 χρόνια μετά το αυθεντικό Ghostbusters, το Χόλιγουντ αναμασά ένα εξαιρετικό για την εποχή του σενάριο, με άγνωστους πρωταγωνιστές που δεν έχουν καμία σχέση με τη τότε παρουσία των Μπιλ Μάρει και Σιγκούρνι Γουίβερ. Τα οπτικά εφέ των φαντασμάτων είναι σαφώς και αναμενόμενα καλύτερα, αλλά αυτό που μένει (εκτός από την απογοήτευση) είναι η νοσταλγία για το πρωτότυπο....
Στη Ρώμη Με Αγάπη (2012)
Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...