Η ταινία είναι αρκετά ερωτική όπως υποδεικνύει και το εξώφυλλο, αλλά με έναν περίεργο τρόπο. Δεν πρόκειται για αυτό που λέμε αποχρώσεις του γκρι, αλλά για έλεγχο και εξουσία πάνω σε κάποιον άλλο. Αφορά επίσης την αγάπη και το πώς σχετιζόμαστε μεταξύ μας - ή όχι. Είμαστε αποσυνδεδεμένοι, ακόμα κι όταν είμαστε τόσο κοντά και δήθεν σούπερ συνδεδεμένοι ; Υπάρχει περίπτωση να συμβεί....
Διασκεδαστικό αλλά απογοητευτικό. Είναι μια ταινία B κατηγορίας για ένα άτακτο, περιπετειώδες, λεσβιακό, οδικό ταξίδι, κάτι μεταξύ κωμωδίας-δράματος. Έχει μερικά αστεία κομμάτια, αλλά δεν είναι τόσο διασκεδαστικό και αστείο όσο νόμιζα ότι θα ήταν. Είναι μια ευχάριστη αντίθεση σε σχέση με τις περισσότερεςσοβαρές ταινίες που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Η ταινία είχε αυτές τις μεταβάσεις...
Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι (1968)
Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...