Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Αυτή η ταινία είναι μια βύθιση στη ζωή σε μια από τις μονές του Αγίου Όρους. Η απομονωμένη μοναχική ζωή γεμάτη αυθεντικούς χαρακτήρες και καθημερινούς αγίους βγαίνει στην οθόνη κάτω από τα περιβλήματα των εγκόσμιων προτεραιοτήτων μας. Αυτό που προκύπτει είναι μια συναρπαστική περιγραφή ενός εντελώς απαράμιλλου τρόπου ζωής μέσα σε μια ακμάζουσα μοναστηριακή κοινότητα στα μέσα του...
Μα Φυσικά και Νοιάζομαι (2020)
Απο τις πολύ μέτριες ταινίες που έχω δει τελευταία.Το σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά,η σκηνοθεσία για κλάματα,οι ηθοποιοί κάναν ότι μπορούσαν για να περάσει το δίωρο. Ούτε κωμωδία ούτε θρίλερ.Απο την αρχη σχεδόν δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.Με εκνεύρισε και έχασα 2 ώρες τζάμπα.Δεν τη συστήνω σε κανέναν.