Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτή τη ταινία... Τον εξαιρετικό Κλάιβ Όουεν στη καλύτερη εποχή της μέχρι τώρα καριέρας του; Το απίστευτο (διασκευασμένο) σενάριο που έχει τα πάντα, από δράμα μέχρι επιστημονική φαντασία; Το καταπληκτικό μοντάζ με το καταπληκτικό μονόπλανο που διαδραματίζεται μέσα στο αυτοκίνητο; Σκηνοθεσία; Φωτογραφία; Ένα πραγματικό κινηματογραφικό έπος, ατυχές δυστυχώς...
Αόρατη Κλωστή (2017)
Όταν τέλειωσε η ταινία έψαχνα να βρω μήπως έβλεπα κάποια άλλη βερσιόν της, αλλά τελικά έβλεπα αυτή. Δεν έχω καταλάβει γιατί έγινε τέτοιος ντόρος με αυτή. Αξιοπρεπής, με ωραία μουσική και ωραίους χαρακτήρες, αλλά όχι τόσο δυνατή όσο θα περίμενε κανείς με τόσα που έχουν ειπωθεί. Αξίζει να τη δείτε μια φορά