Μια ταινία που ακολουθεί έναν γερμανό στρατιώτη σε διάφορες φάσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, του οποίου η πίστη στη πατρίδα γεμίζει αμφιβολίες καθώς ανακαλύπτει τη βαθύτερη ιδεολογία του Γ' Ράιχ. Μια τίμια γερμανική παραγωγή, με αρκετές πολεμικές σκηνές και με καλή αφήγηση μέσα από τα μάτια ενός στρατιώτη, αντικατοπτρίζει μια άλλη πλευρά της "κακής" Γερμανίας, αυτής των ανθρώπων...
Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Κάτι Πιο Ποπ (2012)
Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...