Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, αυτή η ταινία μας υπενθυμίζει ότι ο εθισμός είναι μια ασθένεια που δεν κάνει διακρίσεις: μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε ανά πάσα στιγμή. Πράγματι, ο Nic (Timothée Chalamet) δεν ταιριάζει στο στερεότυπο του τοξικομανή: μεγαλωμένος σε μια στοργική οικογένεια της ανώτερης μεσαίας τάξης, είναι καλός μαθητής και έχει στενή σχέση με τον πατέρα του, David...
Στο σύγχρονο Ελσίνκι, ακολουθούνται οι ζωές δύο χαρακτήρων: Ο Waldemar ξεκινά μια νέα ζωή χωρίζοντας και ανοίγει ένα νέο εστιατόριο. Ο Khaled είναι πρόσφυγας από το Χαλέπι της Συρίας που ζητά άσυλο στη Φινλανδία. Αυτή η ταινία αξίζει τα εύσημα για ένα θέμα που συνεχίζει να είναι πρωτοσέλιδο και το εξατομικεύει. Οι Φινλανδοί σε αυτήν την ταινία παρουσιάζονται ως επί το πλείστον ως...
Θα σε Περιμένω, Πάντα (2016)
Μία άλλη εκδοχή του P.S. I Love You, 10 σχεδόν χρόνια μετά. Αν και υποτίθεται οτι είναι πιο σκοτεινό και πιο εκλεπτυσμένο, ξεφεύγοντας από τη ρομαντική κομεντί που είναι το P.S. I Love You, δεν καταφέρνει να γίνει καλύτερο, ούτε καν ισάξιο, καθώς μόλις καταλάβεις τι γίνεται, ξέρεις και την υπόλοιπη ταινία. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο. Η ταινία γρήγορα γίνεται βαρετή...