Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Μου αρέσουν οι ταινίες που είναι εξαιρετικά απίστευτες, καθώς αυτού του είδους οι ταινίες είναι συνήθως και διασκεδαστικές. Το Sahara, όχι δεν ήταν απλώς μια διασκεδαστική ταινία, αλλά ήταν μια κακή φθηνή παραγωγή, από αυτές που μας έχει συνηθίσει το Χόλιγουντ. Προσωπκά πιστεύω οτι κανείς δεν θα τη παρακολουθούσε πάνω από 15', αν δεν υπήρχαν ο Μάθιου Μακόναχι και η Πενέλοπε Κρουζ....
Νώε (2014)
Αν περιμένετε να δείτε την κλασική ιστορία του Νώε με τη Κιβωτό έτσι όπως τη γνωρίζουμε όλοι, θα απογοητευθείτε. Τα μόνα που τη θυμίζουν είναι τα ονόματα και η κιβωτός. Όλα τα υπόλοιπα είναι ευφάνταστες αλλά όχι πετυχημένες προσθήκες που μάλλον αποπροσανατολίζουν παρά κρατάνε το ενδιαφέρον του θεατή. Τέρατα, προσωπικές ίντριγκες και φανταστικές μάχες επιστρατεύτηκαν για να γεμίσουν...