Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω
The Walking Dead (2010)
Πρόκειται για μια σειρά επιβίωσης, μοιάζει πολύ με το Οι Αγνοούμενοι, όχι τόσο προς το θέμα, όσο προς τη δομή και την εξέλιξη της πλοκής. Βλέποντας μια τέτοια σειρά, εννοείται οτι πρέπει να κάνεις διάφορους συμβιβασμούς. Πρέπει να δεχθείς οτι τα ζόμπι είναι αργά, χαζά και αποτελεσματικά μόνο σε όσους ρόλους πρέπει να φύγουν, για να εμφανιστούν νέα πρόσωπα. Όπως επίσης και οτι οι...