Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Φανταστικά φτιαγμένο. Αναμφίβολα μία από τις καλύτερες χολιγουντιανές ταινίες δράσης μέχρι τότε, με τη παραγωγή να έχει κάνει εξαίρετη δουλειά σε όλους τους τομείς. Ο τόσο δυνατός αντίκτυπος της ταινίας την διαμόρφωσε σε αυτό που είναι, πιθανώς μια από τις καλύτερες στο είδος της. Ο Σον Κόνερι έχει μια αυθεντική ερμηνεία - ο Κέιτζ όχι τόσο - αλλά τη παράσταση κλέβει ο μοναδικός...
Poor Things (2023)
Η τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου είναι παρανοική με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και εξαιρετικά άτακτη, αλλά με άφησε κάπως ψυχρό. Η Έμα Στόουν υποδύεται το τέρας του Φρανκενστάιν της ταινίας, μια γυναίκα που θέλει ανεξαρτησία και ελευθερία, σεξουαλικά αλλά και γενικά, χωρίς να χρειάζεται να ζήσει τη ζωή της με κανόνες που έχουν θεσπίσει οι άνδρες. Είναι μια δυνατή και περήφανη...