Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, αυτή η ταινία μας υπενθυμίζει ότι ο εθισμός είναι μια ασθένεια που δεν κάνει διακρίσεις: μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε ανά πάσα στιγμή. Πράγματι, ο Nic (Timothée Chalamet) δεν ταιριάζει στο στερεότυπο του τοξικομανή: μεγαλωμένος σε μια στοργική οικογένεια της ανώτερης μεσαίας τάξης, είναι καλός μαθητής και έχει στενή σχέση με τον πατέρα του, David...
Η ταινια ειναι μια πληρης αντιγραφη του τουρκικού Issiz Adam το οποιο και παλι δεν κατάφερε να φτασει. Πολλες διαφημισεις, πολυ μετριοι οι πρωταγωνιστες. Ας δοθουν ευκαιριες σε πιο ικανους ανθρωπους με ταλεντο και ιδεες να κανουν ταινιες. Αδικειται ο ελληνικος κινηματογράφος με αυτα. Ο Τσιμιτσελης και η Γερονικολου ας μεινουν στο instagram.
Στη Ρώμη Με Αγάπη (2012)
Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...