Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Το μόνο ενδιαφέρον που μπορείτε να βρείτε σε αυτή τη ταινία είναι οι πέντε καλλίγραμμες νεαρές cheerleaders - κι αυτό αν είστε έφηβος. Αποτυχημένη κάθε προσπάθεια αστυνομικής προσέγγισης και αδιανόητο πως ένας μεγάλος ηθοποιός όπως ο Τόμι Λι Τζόουνς πρωταγωνιστεί σε ένα τέτοιου είδους σενάριο. Γνωστή αμερικάνικη - πετυχημένη προφανώς στην Αμερική - συνταγή του Χόλιγουντ προορισμένοι...
Μετά την Καταιγίδα (2018)
Πολύ δράμα και λίγο περιπέτεια. Θα μπορούσε να ήταν περισσότερο περιπέτεια αλλά τα ατελείωτα flashbacks χαλάνε τη ροή. Αν και πρόκειται για αληθινή ιστορία δεν θα μπορούσα να πω πως την βρήκα συναρπαστική. Εστίασε περισσότερο στη σχέση των πρωταγωνιστών και λιγότερο στο ίδιο το γεγονός. Στην πραγματικότητα, μάλλον οι 41 μέρες επιβίωσης δεν θα ήταν πολύ περιπετειώδεις, αφού η ταινία...