Η Ληστεία της Στοκχόλμης είχε τη δυνατότητα να είναι μια σοβαρή, ιστορική ταινία, αλλά για κάποιο λόγο την έκαναν μια γελοία κωμωδία. Ο Ethan Hawke είναι ένας από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, αλλά αυτή είναι μια από τις πιο αδύναμες ερμηνείες του που μπορώ να θυμηθώ. Δεν τον κατηγορώ ιδιαίτερα (εκτός από την ανάληψη του ρόλου) γιατί ο χαρακτήρας του ήταν ένα κακό αστείο. Γιατί...
Όπως συνήθως, μια τέλεια παράσταση από τη μεγάλη ηθοποιό Ιζαμπέλ Χούπερτ. Ίσως να είναι ο κύριος λόγος για τους θεατές να δούνε αυτήν (τη μάλλον περιττή κατά τα άλλα) ταινία ούτως ή άλλως. Υποθέτω επίσης, οτι ο Verhoeven και ο Birke θα μπορούσαν να εμπιστευτούν την Huppert, ότι κατά κάποιον τρόπο θα σώσει την υπερφορτωμένη πλοκή. Και ναι, το έκανε. Αρκετά καλά στη πραγματικότητα....
Ο Καθηγητής και ο Τρελός (2019)
Εδώ υπάρχει μια συναρπαστική αληθινή ιστορία, μια απίθανη συνεργασία και ένα σημαντικό βιβλίο. Και όμως ο "Καθηγητής και ο Τρελός" δεν πάσχει απλώς από σοβαρότητα, αλλά στη γενική του κατεύθυνση, ειδικά στη τρίτη του πράξη που είναι γεμάτη από συμπονετικές ομιλίες που υποτίθεται ότι είναι μεγαλοπρεπείς, αλλά σημαίνουν ελάχιστα. Ποτέ δεν θα ξέρουμε που ακριβώς η ταινία του Shemran...