Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Η ταινία είναι αρκετά καλή στο πρώτο μισό της, αλλά από κει και πέρα αποδεικνύεται μεγάλη πατάτα. Ένα ταξίδι των πρωταγωνιστών διασχίζοντας την παγωμένη Σιβηρία είναι το φόντο της ταινίας και ένα έγκλημα προσπαθεί να μείνει κρυφό. Η Emily Mortimer δεν έχει πολλά να πει αλλά ευτυχώς ο Μπεν Κίνγκσλεϊ και ο Woody Harrelson έχουν πολλά να μας πουν και να μας δείξουν. Ούτε αυτοί θα σώσουν...
Nina (2016)
Η Nina Simone ήταν ένα δημοφιλές δημόσιο πρόσωπο στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων και μια από τις πιο δημοφιλείς μουσικούς της τζαζ όλων των εποχών. Παραμένει μέχρι σήμερα πολύ επιδραστική και μοναδική. Αυτή η ταινία δεν κατάφερε να αποτυπώσει τίποτα από αυτά. Αποφασίζει να επικεντρωθεί εξ ολοκλήρου στη ρομαντική της σχέση με το βοηθό της τα τελευταία χρόνια της...