Για να είμαι ειλικρινής, ο Jim Carrey ήταν σε καλή φόρμα ως ο αντίπαλος Robotnik. Ήταν ο vintage Jim Carrey και ήταν ξεκαρδιστικός. Γελούσα σε σημεία στα οποία όλοι οι άλλοι έμειναν σιωπηλοί. Ήταν σαν να ήξερε ο Jim Carrey οτι οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του ήταν εκεί έξω και ήθελαν να δουν τι τον έκανε έναν από τους κορυφαίους κωμικούς στη δεκαετία του '90. Ο Sonic, με τη φωνή του...
Αρκετά καλή ταινία. Δεν την είχα δει, γιατί είχα επηρεαστεί από τις αρνητικές κριτικές. Διάβασα εδώ όμως τα σχόλια των αναγνωστών κι αποφάσισα να τη δω. Τελικά το κοινό έχει δίκιο κι όχι οι κριτικοί (αν και υπήρξαν και κάποιοι που έγραψαν συμπαθητικές κριτικές). Συνοψίζω: Βλέπεται όντως αυτόνομα κι έχει αινιγματικό-σκοτεινό τέλος (η απόλυτη ανατροπή).
Κάτι Πιο Ποπ (2012)
Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...