Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...
Ένα animation που μάλλον πρέπει να είσαι μεγάλος για να εκτιμήσεις. Αν και η ελληνική του έκδοση σε μεταφράσεις αλλά και έννοιες υστερεί κατά πολύ από την πρωτότυπη, το αποτέλεσμα παραμένει εκπληκτικό. Δικαίως κέρδισε το Όσκαρ στη κατηγορία Κινούμενα Σχέδια αυτή η οπτικο-μουσική αλλά χωρίς υπερβολές παραγωγή που μας αφηγείται την ιστορία ενός μικρού αγοριού που θέλει να γίνει μουσικός....
Αναρχία (2014)
Πολύ κακό για το τίποτα. Αναμφισβήτητα πολλά μεγάλα ονόματα στο καστ κι αυτός είναι ίσως ο μόνος λόγος να δεις τη ταινία. Ο Ίθαν Χοκ ποτέ δε μου γέμιζε το μάτι, αλλά αυτό είναι προσωπικό. Ο Εντ Χάρις σε ρόλο που ξεφεύγει από τα στάνταρτ του. Η "Βασίλισσα" Γιόβοβιτς πανέμορφη ακόμα και στα 40 της ίσως μένει το μόνο αξιοθέατο σε αυτή τη ταινία